അലക്കു കല്ല്‌

പുഴ മരിച്ച കടവിൽ
ഓർമകളുടെ പൂപ്പൽ പേറി
തേഞ്ഞു തേഞ്ഞൊരു
അലക്കു കല്ലിരിപ്പുണ്ട്

പ്രാരാബ്ദങ്ങളെല്ലാം
എണ്ണിപ്പെറുക്കി
അലക്കിയിരുന്ന
കല്യാണിയമ്മയുടെ
കണ്ണീരുപ്പിപ്പോഴും
വറ്റാതെ കിടപ്പുണ്ട്

മണൽ തരികൾ
പാദസരം തീർത്തിരുന്ന
പാദുകങ്ങളിപ്പോൾ
വിണ്ടു കീറിയിട്ടുണ്ട്

മലവെള്ളപ്പാച്ചിലിൽ
കാലിടറിയ
ഒരു പിഞ്ചു കുഞ്ഞിന്റെ
പട്ടുടയാടത്തുമ്പിപ്പോഴും
കല്ലിലുടക്കി കിടപ്പുണ്ട്

ചന്ദ്രിക ചാറിയ രാത്രിയിലൊന്നിൽ
കല്ലിന്റെ നിഴൽ പറ്റി
ചെമ്മീൻ പൂമീനിനു കൈമാറിയ
ചുംബന രഹസ്യമിപ്പോഴും
ഹൃദയത്തിൽ സൂക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ട്

വെള്ളം കൊണ്ടുള്ള ഉടയാടകളും
മണൽ കൊണ്ടുള്ള ആഭരണങ്ങളും
മോഷണം പോയി പോയി
കല്ലൊരു നഗ്നയായി

അപമാനം കൊണ്ട്
ഹൃദയം പൊട്ടിമരിച്ച
കല്ലിനെ ഖബറടക്കാൻ
പുഴമോഷ്ടിച്ച് കൊണ്ടുപോയവർ
അതേ ടിപ്പറിൽ തന്നെ
മണ്ണുമായി വരുന്നുണ്ട്