വെന്തിരിക്കാം
അതിലെത്ര ചിറകുകൾ
കരിഞ്ഞിരിക്കാം
എത്ര പൂവുകൾ
പൂമ്പാറ്റകൾ
അതിലെത്ര പുതുനാമ്പുകൾ
പെട്ടിരിക്കാം
എത്ര പേടമാൻ
പിടഞ്ഞിരിക്കാം
അതിലെത്ര പിടിയാനകൾ
ചെരിഞ്ഞിരിക്കാം
എത്ര പാമ്പുകൾ
മയിലുകൾ
അതിലെത്ര കുരങ്ങുകൾ
ജഡമായിരിക്കാം
എത്ര മരമുത്തിമാർ
ചത്തിരിക്കാം
അതിലെത്ര ചെറുതേനീച്ചകൾ
ഉരുകിയേക്കാം
എത്ര കാട്ടുപോത്തുകൾ,
കൊമ്പന്മാർ
അവരെത്ര പൊള്ളി
വ്രണപ്പെട്ടിരിക്കാം
വേവുന്നയുടലുകൾ
പച്ചമാംസഗന്ധങ്ങൾ
ഓർത്തോർത്ത്
മനം പുകഞ്ഞിടുന്നു
കാടും കാട്ടാറും
നായും നരിയും
നരനുയിരിന്റെ
ഭാഗമെന്നോർത്തുവെയ്ക്കാം
:(
ReplyDeleteവനരോദനം!
വായനക്കും അഭിപ്രായത്തിനും നന്ദി സിറുക്കാ
Deleteഎന്റെ ബാല്യത്തില്‍ പാഠപുസ്തകത്തിലെ കാട്ടുതീയില്‍ പെട്ട കുടുംബം എന്ന കവിത പഠിച്ച് കഴിഞ്ഞ് ആ വേദന ഞാന്‍ കൂടെ കൊണ്ടു നടന്നിരുന്നു. ഇപ്പോള്‍ ആ ഓര്‍മ്മ വന്നുപോയി.
ReplyDeleteതുമ്പീ...,
Deleteഇത് വഴി വന്നതിനും വായിച്ചതിനും നന്ദി
കാടും കാട്ടാറും
ReplyDeleteനായും നരിയും
നരനുയിരിന്റെ
ഭാഗമെന്നോർത്തുവെയ്ക്കാം
വായനക്ക് നന്ദി കനകേട്ടാ
Deleteആദ്യം തീയിട്ടു കൊല്ലേണ്ടത് കാടിന് തീയിട്ടവനെയാണ് ,,, നല്ല കവിത ഷംസു
ReplyDeleteഅതന്നെ ... നോവ്‌ സ്വന്തം നോവുമ്പോഴേ മനസ്സിലാക്കൂ എന്നൊരു സ്ഥിതി ആയിരിക്കുന്നു ....
Deleteമുറിക്കുന്ന മരത്തിലാണിവർ ഇരിക്കുന്നത് എന്നോർക്കുന്നെ ഇല്ല...
നന്ദി ഫൈസൽ ബാബു
ഒരു യുദ്ധത്തെക്കാള്‍ ഭീകരമാണ് പ്രകൃതിയോടുള്ള ഈ ക്രൂരത ...നന്നായി പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു .ഭാവുകങ്ങള്‍ സ്നേഹിതാ .
ReplyDeleteനന്ദി മിനി ... ഇത്രടം വന്നതിനും പറഞ്ഞതിനും
Deleteഇവിടെ യുദ്ധകാലാടിസ്ഥാനത്തില്‍ മരങ്ങള്‍ നട്ട് പിടിപ്പിക്കുന്നു, നമ്മള്‍ ഉള്ളതും നശിപ്പിക്കുന്നു.... കഷ്ടംതന്നെ, ഇത്രയും ക്രൂരത വേണ്ടായിരുന്നു :(
ReplyDeleteകവിത നന്നായിട്ടുണ്ട് ഷംസ്
അതെ ... നട്ടു പിടിപ്പിക്കുന്നവയിൽ എത്രയെണ്ണം വളർന്നു വരും എന്ന് നമുക്ക് ഒരു നിശ്ചയവും ഇല്ലല്ലോ... ഇതിപ്പോൾ തണലായവയെയാണ് മനുഷ്യൻ നശിപ്പിക്കുന്നത് ...
Deleteനന്ദി മുബീ ....
വയനാട്ടിൽ കാട്ട്തീ ഉണ്ടായപ്പോൾ (അല്ല ഉണ്ടാകിയതാണ് ) ഞാനും ഇതേ പോലെ ചിന്തിച്ചു. മനസ്സിൽ ഉള്ള വിഷമം ഈ കവിതയിലൂടെ എനിക്ക് കാണാം
ReplyDeleteവയനാട്ടിലെ തീ തന്നെയായിരുന്നു എന്നെയും ഇങ്ങിനെ ചിന്തിപ്പിച്ചത് ....
Deleteസമാന ചിന്താഗതിക്കാർ നിരവധി ഉണ്ട് ...സന്തോഷം രോഹു , സ്നേഹത്തിനും സഹാനുഭൂതികും അങ്ങിനെ മരിച്ചു പോവാനാവില്ലല്ലോ രോഹു...
വന്നു...വായിച്ചു...
ReplyDeleteവന്നതിനും വായിച്ചതിനും നന്ദി മനോജ്‌
Deleteവളരെ നല്ല കവിത ഷംസ്.
ReplyDeleteആ വാര്‍ത്തവായിച്ച് ഒരുപാട് വേദനിച്ചു. ഒരു പ്രകൃതിസ്നേഹിയും അതിനെപറ്റി വിലപിക്കാത്തതില്‍ വിഷമവും തോന്നി.
നമുക്ക് പ്രതീക്ഷ കൈവിടാതിരിക്കാം .... നന്ദി.... ജോസ്ലെറ്റ് ..
Deleteതികച്ചും വേദനാജനകമായ സംഭവമായിരുന്നു വയനാട്ടിൽ നടന്നത്. സാക്ഷരരുടെ നാട്ടിൽ ആരും കാര്യമായി ഈ വിഷയം ഏറ്റെടുക്കാത്തതെന്തേ എന്ന വിഷമം മാത്രം.. കവിത ഇഷ്ടായി..
ReplyDeleteമനുഷ്യൻ കൊണ്ടാൽ മാത്രം പഠിക്കുന്ന ഒരു ജീവിയായി ചുരുങ്ങുന്നു ...
Deleteനന്ദി വായിച്ചതിനും .. പറഞ്ഞതിനും
നല്ല കവിത.
ReplyDeleteതീ വന്നു പെട്ടതല്ല എന്നറിയുമ്പോഴാണ്
അതിലെ രോഷം കൂടുതല്‍ പൊള്ളിക്കുന്നത്.
അതെ ... നശീകരണ ബുദ്ധിയും
Deleteനവീകരണ ബുദ്ധിയും തലയ്ക്കു പിടിച്ചവർ
സഹ ജീവികളെ ഓർക്കാത്തവർ ..
കഷ്ടം തന്നെ റാം ജീ
ഓര്‍ത്തോര്‍ത്ത് മനം പുകയുന്നു.
ReplyDeleteഒടുവില്‍ ഒന്നും കാണില്ല ഇവിടെ.
മനോഹരമായ കവിത
അന്നത്തെ വിലാപത്തിന്
Deleteഒരു കാര്യവും ഉണ്ടാവില്ല
നന്ദി റോസ്
ആശയകൈമോശം വരാതെ ഒതുക്കമുള്ള കവിത..ഇഷ്ടായി..ആശംസകൾ
ReplyDeleteനന്ദി ....
Deleteവര്‍ഷിണി വിനോദിനി
മനസ്സിനെ മരവിപ്പിച്ച വാര്‍ത്ത.... കവിതയായി...
ReplyDeleteആശംസകള്‍ ..
നന്ദി ....
Deleteപാന്ഥന്‍
കാടിന്റെ സങ്കടം.
ReplyDeleteചെറിയ വാക്കുകളിൽ..
കവിത നന്നായി.
എടാ ഫയർ ഫോഴ്സിനെ ബിളിക്കെടാ....ബിളിക്കാ.........ൻ!!!!!!!!
ReplyDelete