രമണി

രമണി എന്നെക്കാള്‍ മൂത്തവള്‍
എന്റെ ഓര്‍മയില്‍
ദേശത്ത് നിന്നാദ്യം
മിശ്രവിവാഹം കഴിച്ചവള്‍

ഇടവഴികള്‍ക്കിരുവശവും നീളെ വേലികള്‍
മണ്ണ്‍കൊണ്ട് പടുത്ത കല്ലിളകിയ മതിലുകള്‍
ഉച്ചമയക്കത്തിന്റെ വിജനത
ഇരുവശവും പടര്‍ന്ന്‍ നിന്നിരുന്ന
മരത്തണല്‍ വിരിച്ച വഴികള്‍
അവിടം പ്രണയം പൂക്കാന്‍ പറ്റിയ
ആവാസവ്യവസ്ഥയായിരുന്നു

കരിമീന്‍ കണ്ണുകള്‍
ഉള്ളത്കൊണ്ടായിരിക്കണം
മീന്‍ പിടിക്കാന്‍ പോവുന്ന
ഗോപാലനവളെ ഇഷ്ടമായത്
അവളുടെ ഒറ്റക്കല്‍ മൂക്കുത്തി
ചൂണ്ടക്കൊളുത്ത് കുടുങ്ങിയ മീന്‍പോലെ
അവനെ വല്ലാതെ ആകര്‍ഷിച്ചിരിക്കാം

നാല് മണിക്ക് നാല് തൂക്കുപാത്രത്തില്‍
കറന്ന പാല് വിതരണത്തിനായി
അവള്‍ ഉത്സാഹം കാണിക്കാന്‍
തുടങ്ങിയത് മുതലായിരുന്നു
ഗോപാലന്റെ ചൂണ്ടാക്കൊളുത്തില്‍
അവള്‍ കുടുങ്ങിയതിന്റെ
ആദ്യ സൂചനകള്‍ ദേശത്തിന് ലഭിച്ച് തുടങ്ങിയത്

എഴുത്തറിയാത്ത ഗോപാലന്‍
പത്ത് ജയിച്ച രമണിക്ക്
ഇടവഴികളില്‍ വെച്ച്
എന്ത് പ്രണയലേഖനമാവും കൊടുത്തിട്ടുണ്ടാവുക..!!

സതിടീച്ചറുടെ വീട്ടില്‍ പാല് കൊടുത്ത്
ഇടവഴി താണ്ടി അവള്‍
ഒരു പ്രണയതടാകം നീന്തിയാണ്
ഇക്കരെ എത്തിയിരുന്നത്
തടാകത്തില്‍ നിറയെ മീനുകള്‍ ഉണ്ടാവും
അവള്‍ ഒരു മത്സ്യകന്യകയായി മാറും
നീലകണ്ണാടിപോലെ തെളിഞ്ഞ തടാകത്തില്‍
ഗോപാലന്‍ ഒരുരാജകുമാരനാവും
ചുറ്റുമുള്ള മീനുകളെല്ലാം അപ്രത്യക്ഷരാവും
ജലസസ്യങ്ങളിലെ പൂക്കള്‍ മണക്കും
ഒരു ദീര്‍ഘചുംബനത്തില്‍ ഗോപാലന്‍
അവള്‍ക്ക് ഒരുപ്രണയ മഹാകാവ്യം കൈമാറും

ചാരന്മാര്‍ പ്രണയകഥ
ചോര്‍ത്തിയത് മുതലാണ്‌
രമണിയുടെ അച്ഛനും ഗോപാലനും
അങ്കം കുറിച്ചതും
രമണി റേഷന്‍ മണ്ണെണ്ണ കുടിച്ചതും
ആശുപത്രിയിലാവുന്നതും
തിരിച്ച് വരുമ്പോള്‍
ആര് തടുത്തിട്ടും നില്‍ക്കാതെ
ഗോപാലന്റെ വീട്ടിലേക്ക് കയറിപ്പോയതും
ചുറുചുറുക്കുള്ള രണ്ട് മക്കളെ പെറ്റിട്ടതും
രണ്ട് ജാതികള്‍ ഒരേ ജാതിയാവുന്നതും