വൈകുന്നേരങ്ങളിൽ
മനസ്സിൽ
എന്തെന്നറിയാത്ത നോവുകളുടെ
ചുവന്ന രക്താണുക്കൾ
വീണുടഞ്ഞ് അതിരിലേക്ക് പരക്കും
വക്കുകളിലൂടെ
നീറി നീറി പുകഞ്ഞ്
നിശ്ശബ്ദമായൊരുപാട്
ചിന്തകളുടെ തീ പടരും
മനസ്സിൽ
എന്തെന്നറിയാത്ത നോവുകളുടെ
ചുവന്ന രക്താണുക്കൾ
വീണുടഞ്ഞ് അതിരിലേക്ക് പരക്കും
വക്കുകളിലൂടെ
നീറി നീറി പുകഞ്ഞ്
നിശ്ശബ്ദമായൊരുപാട്
ചിന്തകളുടെ തീ പടരും
പകൽ,
ഭൂമിയുടെ വേർപാടിൽ
മനം നൊന്ത്
സിരയറുത്ത്
കടൽ വെള്ളത്തിൽ മുക്കി
കടലിനെയും ആകാശത്തെയും ചുവപ്പിച്ച്
രക്തം വറ്റിത്തീരും വരെ
ചലനമറ്റുപോവും വരെ
കരിമ്പടം മൂടി ഇരുട്ടിലാവും വരെ
ചുവന്നു നിൽക്കും
ഭൂമിയുടെ വേർപാടിൽ
മനം നൊന്ത്
സിരയറുത്ത്
കടൽ വെള്ളത്തിൽ മുക്കി
കടലിനെയും ആകാശത്തെയും ചുവപ്പിച്ച്
രക്തം വറ്റിത്തീരും വരെ
ചലനമറ്റുപോവും വരെ
കരിമ്പടം മൂടി ഇരുട്ടിലാവും വരെ
ചുവന്നു നിൽക്കും
No comments:
Post a Comment