പോരുമ്പോൾ

പോരുമ്പോൾ പെയ്യാതെ
ചങ്കിൽ സൂക്ഷിച്ച
സങ്കടത്തുള്ളികൾ
മഴ പെയ്യുമ്പോഴൊപ്പം
അകത്ത് പെയ്യും

ബാല്യത്തിൻ്റെ
നെല്ലിമരക്കൊമ്പിലെ
മഴ ബാക്കികൾ ചിതറി
ഓർമ്മകളുടെ
പനമ്പായയാകെ കുതിരും

ഓരോരുത്തരും
ഗൃഹാതുരത്വത്തിന്റെ
ഓരോ മഴത്തുള്ളികളായി
രൂപാന്തരം പ്രാപിക്കും