Sunday, February 24, 2019

ഓര്‍ത്തോര്‍ത്ത്

ഇനി ഒരിക്കല്‍
ദുനിയാവിന്‍റെ അറ്റത്ത്
മലക്കുല്‍ മൗത്തിറങ്ങിവരും
കൂടെ സുഗന്ധദ്രവ്യങ്ങളേന്തി
സഹചാരികളുണ്ടാവും 
റൂഹിനെ വരവേല്‍ക്കാന്‍
അവര്‍ രണ്ട് വരികളായി നില്‍ക്കും
ജന്നാത്തിന്‍റെ സന്തോഷമറിയിക്കും
നീയപ്പോള്‍
ഉച്ചത്തിലോ നിശബ്ദമായോ
കരഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുകയാവും
ഞാന്‍ മൗത്തില്‍ നിന്നും
കുതറിമാറിയാലോ
എന്ന് ഭയന്ന്
നിന്‍റെ കരച്ചിലുകള്‍ക്ക് മലക്കുകള്‍
ദിക്ക്റുകളുടെ ശബ്ദം നല്‍കും
നിന്‍റെ ഉപ്പിക്കുന്ന മിഴിനീരുകളില്‍
എനിക്കും നിനക്കുമേറെ പ്രിയപ്പെട്ട
അത്തറ് പൂശും
ഞാന്‍
നിന്‍റെ ഒടുവിലെ ഉമ്മകളുടെ
ഒരു കാടാവും
ഖബറിലും
ഒരവധികാലം വരെ എന്നോണം
നിന്നെ ഓര്‍ത്തോര്‍ത്തിരിക്കും

No comments:

Post a Comment